به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی قدس آنلاین، قلب هر انسانی به درد می‌آید وقتی می‌شنود آن هایی که روزی نام‌شان افتخار فرهنگ و هنر یا ورزش کشور بود حالا پای بساط کسب روزیِ اندک، از سرما می‌لرزند.این حکایت برخی از نام آورانی است که در دوران بازنشستگی، زندگی را در فقر و تنگدستی می‌گذرانند و صدایشان به هیچ جایی نمی‌رسد و تنها هر از گاهی گوشه‌ای از زندگی آن‌ها رسانه‌ای شده و پس از مدتی در سکوتی سرد به فراموشی سپرده می‌شود. 

 آن‌ها را به صندوق حمایت معرفی کنید
حتماً شما هم با تأسف و البته تعجب ویدئوهای متعددی از قهرمانان ورزشی را دیده‌اید که با داشتن چندین و چند مدال رنگارنگ با دستفروشی یا کولبری گذران زندگی می‌کنند. 

امیرعباس شاکری، مدیر حمایتی صندوق حمایت از قهرمانان و پیشکسوتان ورزش کشور می‌گوید: نمی‌توان به ویدئوهای منتشر شده در فضای مجازی اعتماد کرد. البته هستند قهرمانان و پیشکسوتانی که یا به دنبال این حمایت‌ها نیستند یا از وجود این صندوق و نحوه حمایت‌ها اطلاعی ندارند.  بهتر است کسانی که با این عزیزان آشنایی دارند آن‌ها را به فدراسیون، تربیت بدنی استان و یا صندوق حمایت از قهرمانان معرفی کنند و اطمینان داشته باشند که حتماً برای آن‌ها کاری انجام می‌شود. حتی اگر حکم قهرمانی هم نداشته باشند، به مراجعی برای برطرف شدن مشکلات‌شان معرفی می‌شوند.

شاکری می‌گوید:صندوق حمایت از قهرمانان 10700 عضو دارد که حدود نیمی از آن‌ها به هر دلیلی احکام قهرمانی یا دلایلی برای اثبات آن را ارایه نکرده‌اند.اما بقیه که شامل هفت گروه یعنی مدال‌آوران المپیک، مسابقات آسیایی، جهانی، کشوری، استانی، روزنامه‎نگاران و مدیران ورزشی هستند، از خدمات آن مانند بیمه تکمیلی، حقوق و... استفاده می‌کنند. 

 از این صندوق تنها نامی باقی مانده است
بازیگر، ورزشکار، خطاط، موسیقی‌دان، مجسمه‌ساز و... همه هنرمندانی هستند که باید تحت پوشش صندوق هنر بوده و با خدمات آن صندوق یعنی بیمه تأمین اجتماعی، بیمه تکمیلی، طرح تکریم، طرح کمک مستمری و ارایه تسهیلات مالی به رفع دغدغه‌های متولیان فرهنگ و هنر کشورمان کمک کند اما نایب رئیس انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ایران در خصوص این صندوق می‌گوید: در حال حاضر از صندوق حمایت از هنرمندان تنها نامی باقی مانده است و نیاز به وجود صندوق و نهادی حمایتی است که بصورت عملی و حقیقی بتواند مسائل و مشکلات هنرمندان را حل کند.

روح‌الله شمسی‌زاده ملکی اضافه می‌کند: هنرمندان برخی رشته‌ها مانند مجسمه‌سازی شرایط سخت کارگاهی را تجربه می‌کنند. وضعیت کاری آن‌ها خود اشتغال است و کارمند و استخدام هیچ نهادی نیستند. بیشتر آن‌ها درآمد ثابت ماهیانه نداشته و حتی کارهایی فصلی دارند. بیشتر آن‌ها بصورت پروژه‌ای کار می‌کنند و به همین دلیل هم شرایط عضویت و داشتن بیمه هنرمندان را ندارند. 

او با اشاره به حمایت‌های وزارت ارشاد بیان می‌کند: تشکیلات حمایتی وزارت ارشاد وجود دارد اما حمایت‌ها، کافی نیست. ضمن اینکه این حمایت‌ها باید حقیقی باشد نه صرفاً شعاری و تبلیغاتی. 
شمسی‌زاده تأکید می‌کند: بیشتر کارگاه‌های فعال کشور برای مسائل حمایتی دچار مشکل هستند. بیمه‌ پرسنل آن‌ها یا حتی بیمه مسئولیت با دشواری و نامنظم پرداخت می‌شود. 

 همه باید از خدمات تأمین اجتماعی بهره‌مند باشند
دیدن تصویر تکیده و رنجور هنرمندانی که نوستالژی دوران جوانی و نوجوانی‌مان بودند، بسیار زجرآور است. شاید به همین دلیل مؤسسه هنرمندان پیشکسوت کشور برای حمایت از آن‌ها تأسیس شد. مؤسسه‌ای که برای عضویت در آن، اعضا باید بالای شصت سال سن داشته و مدرک درجه یک هنر را از شورای ارزشیابی هنرمندان، نویسندگان و شاعران وزارت ارشاد دریافت کرده باشند.

مدیر روابط عمومی مؤسسه هنرمندان پیشکسوت کشور درباره نحوه عملکرد این مؤسسه می‌گوید: این نهاد مرکزی برای عضویت نخبگان هنری کشور در کهنسالی است اما بیشتر هنرمندان حایز این شرایط نیستند و بخاطر قانون عضویت، اجازه عضوگیری جدید نداشته و اعضا از سوی وزارت ارشاد معرفی می‌شوند.

محمد رحمانی اضافه می‌کند: باید پایه و اساس خدمات تأمین اجتماعی طوری چیده شود که تفاوتی بین هنرمند و انسان عادی وجود نداشته باشد و هر فرد با رسیدن به سن بازنشستگی اگر با شرایط سخت، مشکلات مالی و... مواجه شد، بتواند از خدمات تأمین اجتماعی بهره ببرد.

 حمایت از پیشکسوتان نیازمند بودجه است
رحمانی می‌گوید: در بسیاری از موارد که هنرمند پا به سن گذاشته‌ای دچار وضیعتی ناراحت کننده شده است، دلیل اصلی به سبک زندگی او باز می‌گردد، بسیاری از هنرمندان هستند که در دوران جوانی و اوج فعالیت کاری‌شان، زمانی که درآمد و شرایط مالی خوبی داشتند بخاطر نوع و سبک زندگی به فکر آینده و دوران کهنسالی خود نبودند که این قسمت ارتباطی به دولت و نهادهای حمایتی و... ندارد زیرا سلبریتی‌های زیادی حتی خارج از عالم هنر هستند که ممکن است به این شرایط دچار شوند که نمونه‌های بسیاری از آن‌ها را در کشور و در دنیا شاهد هستیم.

مدیر روابط عمومی مؤسسه هنرمندان پیشکسوت کشور اضافه می‌کند: علاوه بر آن خدماتی نیز باید دولت انجام دهد تا اگر هنرمند کهنسال به هر دلیل با مشکل مواجه شد، بتواند آن را با کمترین دغدغه روحی و مالی حل کند و تا امروز هم فعالیت‌هایی در حال انجام است که صد در صد کامل و کافی نیست و هر کدام بودجه ‌مناسب و همکاری مستمر بین چندین دستگاه و نهاد را می‌طلبد.

انتهای پیام/